Związek Związków Zawodowych
W jedności siła!
[1931]
Centralne Zrzeszenie Klasowych Związków Zawodowych w Polsce, Rada Okręgowa Polskich Związków Zawodowych „Praca” w Łodzi, Konfederacja Gospodarczych Związków Zawodowych w Polsce, Generalna Federacja Pracy, Polski Związek Zawodowy Robotników Rolnych i Leśnych „Praca” w Poznaniu i Polski Związek Zawodowy Pracowników w Przemyśle i Handlu „Praca” w Poznaniu, podkreślając doniosłość wystąpienia Parlamentarnej Grupy Robotniczej BBWR w sprawie konsolidacji robotniczych związków zawodowych, przystępują do prac nad scaleniem ruchu zawodowego i w tym celu ustalają następujące wytyczne ideowo-taktyczne i organizacyjne:
I.
1) Praca jest podstawą istnienia ludzkości i dlatego winna być sprawdzianem wartości i użyteczności społecznej człowieka.W walkach o wyzwolenie Polski i obronę Jej granic oraz w pracach nad rozbudową i utrwaleniem Państwa Polskiego, masy pracujące polskie wzięły rozstrzygający udział.
Z powyższych przesłanek wynika prawo polskiego Świata Pracy do rządów w Polsce. Dążąc do urzeczywistnienia tego prawa, musi klasa pracująca zjednoczyć wszystkie swe siły i przygotowywać się bezustannie do spełniania złączonych z tym prawem obowiązków.
II.
4) Praca najemna nie znalazła jeszcze w ustroju Państwa właściwego wyrazu i należnego znaczenia, a w kierowaniu życiem gospodarczym bierze tylko dorywczy i nie decydujący udział, z czego wynikają niewątpliwe szkody dla klasy robotniczej i siły gospodarczej Polski.Ponieważ praca najemna jest najważniejszą częścią składową ustroju gospodarczego Polski, nie może organizować się ona ani poza Państwem, ani obok niego, ani tym bardziej przeciw Państwu.
Dzięki rozwojowi techniki i organizacji pracy, rośnie bardzo szybko wpływ produkcji na całokształt życia państwowego, zatem wzrastać powinno znaczenie klasy pracującej. Wyrazem tego znaczenia powinny stać się związki zawodowe, niezależne i bezpartyjne.
III.
7) Robotnicze związki zawodowe powinny być formacjami do walki o płace, ubezpieczenia społeczne, o materialne, zdrowotne i moralne warunki pracy i egzystencji pracowników najemnych i ich rodzin, powinny być również szkołą zawodową, życiową i obywatelską, przygotowującą klasę robotniczą do spełniania jej naczelnej funkcji społecznej – kierowania życiem gospodarczym Państwa.Zorganizowana w związkach zawodowych klasa robotnicza powinna wziąć czynny i celowy udział w przyśpieszaniu przemiany form gospodarki społecznej, dokonującej się obecnie w kierunku rozwoju gospodarki państwowej, samorządowej i spółdzielczej.
Zadania te spełnić mogą tylko takie formacje zawodowe, które nie będą podlegały żadnej partii ani grupie politycznej, a które ramami swymi obejmą całość lub większość pracowników najemnych, zatrudnionych w poszczególnych zawodach.
Obecne rozbicie ruchu zawodowego jest szkodliwe, gdyż jedne są interesy i dążenia społeczne klasy robotniczej, jednolitą więc winna być polityka robotnicza na terenie zawodowym, a więc i jednorodne związki zawodowe.
Walcząc o polepszenie bytu lub w obronie dotychczasowych swych praw, o ciągły postęp w ustawodawstwie socjalnym, robotnicze organizacje zawodowe nie mogą cofać się przed użyciem wszelkich koniecznych środków walki, z wyjątkiem takich, które godziłyby w interesy Państwa lub obniżały poziom moralny wystąpień robotniczych.
IV.
12) Dzięki zdobyczom umysłu, ducha i ramienia ludzkiego wzmaga się współpraca państw i narodów. Organizacje zawodowe polskiego proletariatu, stojąc na stanowisku jedności interesów klasy robotniczej i Państwa, uznają celowość, a nawet konieczność współpracy na terenie międzynarodowym, a zwłaszcza na terenie Międzynarodowego Biura Pracy, oraz nie wyłączają współpracy – jako równi z równymi – z organizacjami zawodowymi robotników innych krajów, pod warunkiem nie mieszania się organizacji zawodowych państw jednych w sprawy wewnętrzne proletariatu państw drugich.„Międzynarodówka” zawodowa „moskiewsko-komunistyczna”, tzw. „Profintern”, jest organem imperialistycznego rządu ZSRR (Rosji sowieckiej), a organizacje komunistyczne w Polsce są oddziałami rosyjskiego „Profinternu” i odbierają rozkazy działania z Moskwy, wrogiej w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej, dlatego organizacje zawodowe polskie obowiązane są zwalczać jak najostrzej wszelkie przejawy akcji komunistycznej wśród robotników Polski.
„Międzynarodówka amsterdamska”, mająca obecnie swoją siedzibę w Berlinie, wypaczyła swój charakter międzynarodówki zawodowej i stała się niejednokrotnie ekspozyturą politycznych interesów niektórych mocarstw europejskich, a zwłaszcza Niemiec. Stąd wynika krytyczne ustosunkowanie się do poczynań tej międzynarodówki.
Idąc po tak pojętej linii interesów klasy robotniczej i Państwa, Centralne Zrzeszenie Klasowych Związków Zawodowych w Polsce, Generalna Federacja Pracy, Konfederacja Związków Zawodowych w Polsce, Rada Okręgowa Polskich Związków Zawodowych w Łodzi, Polski Związek Zawodowy Robotników Rolnych i Leśnych „Praca” i Polski Związek Zawodowy Pracowników w przemyśle i handlu „Praca” w Poznaniu łączą się we wspólną organizację centralną pod nazwą: ZWIĄZEK ZWIĄZKÓW ZAWODOWYCH W POLSCE oraz postanawiają równocześnie dokonać połączenia formacji zawodowych należących do wymienionych organizacji centralnych, w jednolite w każdej gałęzi pracy związki zawodowe.
Dla należytego przeprowadzenia, zgodnie z wymogami dotychczasowych statutów, aktu połączenia wymienionych wyżej organizacji i związków do nich należących oraz dla opracowania i zarejestrowania nowych statutów i dokonania wszelkich prac technicznych omawianego scalenia, wymienione organizacje powołują Zarząd Główny w składzie 12 osób, który w okresie przejściowym będzie tymczasową Władzą Naczelną dla wymienionych organizacji centralnych.
Od tej chwili nastaje na terenie całej Polski stan ścisłej współpracy pomiędzy wymienionymi organizacjami centralnymi i związkami do nich należącymi, mając głównie na celu ułatwienie i przyspieszenie ostatecznych prac scaleniowych.
W skład Zarządu Głównego, jako tymczasowej Władzy Naczelnej dla łączących się central, wchodzi po trzech przedstawicieli każdego z czterech łączących się kierunków ruchu zawodowego.
Inż. Jędrzej Moraczewski
Prezes Zarządu Głównego
Jerzy Szurig
Sekretarz Zarządu Głównego
Powyższy dokument, pt. „W Jedności Siła! Podstawy ideowe i taktyczne Zjednoczonego Robotniczego Ruchu Zawodowego w Polsce pod nazwą Związek Związków Zawodowych w Polsce”, ukazał się nakładem Zarządu Głównego Związku Związków Zawodowych w Polsce, Warszawa 1931. Od tamtej pory prawdopodobnie nie był wznawiany, poprawiono pisownię wedle obecnych reguł. Na potrzeby Lewicowo.pl tekst udostępnił i opracował Piotr Grudka.