„Głos Kobiet”
Atak i kontratak
[1937]
Robota komunistyczna w rezultacie prowadziła zawsze do rozbicia. Tak było od r. 1917, kiedy część klasy robotniczej opowiedziała się za komunizmem pod wpływem zwycięskiej rewolucji rosyjskiej, po obaleniu caratu.
W Polsce agitacja komunistyczna nie miała nigdy podatnego gruntu, zwłaszcza polska klasa robotnicza nie dawała posłuchu agitacji komunistów.
Jedność robotnicza była stale przez tę agitację zagrożona; zwłaszcza na terenie związków zawodowych przysparzali komuniści wiele trudności, zresztą przez kierowników w porę opanowywane.
PPS zajmowała wobec komunistów negatywne stanowisko, nawet w okresie, kiedy w Rosji dokonywały się wielkie przemiany i rządy bolszewickie wzbudzały u jednych zachwyt, u innych wielkie zainteresowanie.
PPS nie ulegała sugestii, miała własną linię ideologiczną odpierała napór na swoje szeregi, nie przeceniając skali wpływów komunistycznych.
PPS docenia znaczenie jedności klasy robotniczej, bo każda walka w szeregach robotniczych osłabia możliwość nie tylko walki, ale i obrony stanu posiadania.
Przez kilka lat obowiązywał „pakt o nieagresji”, tzn. partia jedna i druga miały obowiązek łagodzenia nieporozumień, unikania polemik w prasie itd.
To porozumienie było wykonywane jednostronnie, bo komuniści nigdy nie dotrzymali paktu i wedle otrzymanych poleceń atakowali PPS.
W ostatnim okresie zbladła gwiazda sowiecka. Dyktatorskie rządy Stalina z masowymi mordami jako systemem rządzenia obudziły zgrozę i nawet najzagorzalsi wyznawcy mówią o tych sprawach z pewnego rodzaju zawstydzeniem.
Nikt w Rosji sowieckiej nie jest pewny dnia ani godziny, bo droga z najwyższych stanowisk „pod ścianę” jest na porządku dziennym, a ilu robotników ginie, o tym oczywiście wiedzieć nikt nie może.
Kilka milionów obywateli Rosji sowieckiej straciło życie, siedzą w więzieniach, albo starym, tak dobrze znanym szlakiem, powędrowali na zesłanie.
Ostatnia Rada Naczelna PPS zajmowała się również zagadnieniem komunizmu i uchwalono ważne wskazania dla wszystkich członków partii. Należy uświadamiać robotników, chłopów, zwłaszcza młodzież o szkodliwości agitacji komunistycznej dla jedności klasy pracującej. Podajemy tekst uchwały jako niesłychanie ważnej:
„Rada Naczelna zwraca uwagę wszystkich organizacji partyjnych na wzmożony atak Komunistycznej Partii Polski na socjalistów i na PPS.
Atak ten wyraża się zarówno w oszczerczych kłamstwach, nikczemnych napaściach na poszczególne organizacje i na poszczególnych działaczy ruchu socjalistycznego, jak i w organizowaniu dywersyjnych, szkodliwych wystąpień w momentach, w których jedność działania proletariatu jest jak najbardziej potrzebna.
Rada Naczelna poleca wszystkim organizacjom partyjnym prowadzić nadal wśród klasy pracującej systematyczną akcję uświadamiającą co do szkodliwości ruchu komunistycznego dla sprawy wyzwoleńczej robotników i chłopów w Polsce”.
Rządy stalinowskie nie przyniosły wyzwolenia klasie pracującej w Rosji. Nie jest to ustrój, gdzie lud pracujący ma prawo głosu i może decydować o losie państwa, jest to dyktatura, wykonywana z całą bezwzględnością i barbarzyństwem iście „azjatyckim”.
Załamanie się państwa, które ogłosiło się państwem chłopów i robotników i miało przynieść zwycięstwo proletariatowi całego świata, jest sprawą pierwszorzędnej wagi w skali międzynarodowej. I dlatego klasa robotnicza, zorganizowana w PPS, jasno i wyraźnie określa swój stosunek do komunistów i z całą stanowczością przeciwstawi się wszystkim zamachom z tej strony.
Powyższy tekst pierwotnie ukazał się w piśmie (wówczas dwutygodniku) „Głos Kobiet”, wydawanym przez PPS, nr 23/1937, 5 grudnia 1937 r. Od tamtej pory nie był wznawiany, poprawiono pisownię według obecnych reguł.