Arnold Kwietniowski
Przed rozstrzygnięciem
[1920]
Przez 125 lat Państwo Polskie, a z nim i naród podzielony był na trzy części, zmuszony był żyć w niewoli pod trzema obcymi państwami. Proletariat polski i wszyscy ci, którzy odczuwali kajdany niewoli, niejednokrotnie chwycili za broń, aby zrzucić jarzmo obce. Tysiące ofiar składało każde pokolenie dla Idei wyzwolenia narodu, aż z pożóg wielkiej krwawej wojny europejskiej wyłoniła się wolna, niepodległa Polska.
Wolna i niepodległa – ale nie zjednoczona! Jęczą bowiem jeszcze pod obcym jarzmem wierni synowie Polski na Śląsku Cieszyńskim, Górnym, Spiszu i Orawie i na Mazowszu, czekając chwili wyzwolenia, chwili połączenia się z Macierzą-Polską.
Śląsk cieszyński jest obecnie terenem najzacieklejszych i najwstrętniejszych zarazem walk politycznych, które prowadzą Czesi. Zapanowały bowiem na spokojnej ziemi śląskiej w ręku Czechów: pałka i rewolwer. Niejednokrotnie już lud śląski uczucia swoje dla Polski zamanifestował. Złożył on chlubne świadectwo swojej niezłomnej woli należenia do Polski w styczniu 1919 r. zraszając świętą ziemię krwią swoją i niezliczonymi ofiarami.
Sprawa nasza jest sprawiedliwa, dlatego ona zwyciężyć musi. I nie chcemy na tym miejscu młodzieży robotniczej przekonywać, za kim głosować należy. Ale stwierdzamy, że robotnicy czescy kopią szaloną i nieprzebytą wprost przepaść pomiędzy klasą robotniczą polską a czeską, postępując z nami w brutalny sposób, wyrzucając polskich robotników z pracy, bijąc i prześladując ich i szkalując dobre ich imię.
W tej ciężkiej chwili każdy z nas winien stać niezłomnie na stanowisku! Nie wolno nikomu apatycznie rąk opuszczać. Nie wolno ani na chwilę wątpić w powodzenie nasze – bo sprawa polskiego ludu jest słuszna i nie pozwolimy nigdy na to, aby ćwierć miliona Polaków dostało się pod jarzmo czeskie, do niewoli obcego narodu!
Czechom chodzi o martwy węgiel – nam zaś chodzi o żywe dusze ludu śląskiego!
Oni (Czesi) walczą o kolej – my o kulturę polską.
Oni przyswoili sobie pałkami system walki – my walczymy Ideą, moralnością i etyką.
Jesteśmy młodzi! Siły w nas niespożyte jeszcze! Pomóżmy więc steranym troskami codziennymi i długoletnimi walkami Ojcom naszym w ich walce. Wspierajmy słabych! Podnośmy upadłych! Krzepmy zwątpionych! Pocieszajmy wątpiących i smutnych! Niech zapanuje zgoda i miłość między nami, miłość, która wszystko zwyciężą, serca pokrzepia i ducha podnosi! Niechaj odrodzi się w nas bohaterstwo Ojców naszych – bo wszak jesteśmy spadkobiercami Ich walk o wolność, za którą tyle złożyli ofiar!...
Miłość, zgoda i braterstwo dadzą nam siłę do wytrwania nawet w tych strasznych dla proletariatu czasach.
Wytrwajmy – a zwyciężymy!
Zwyciężymy – i będziemy wolni!Wolni! Czy rozumiecie, co to znaczy?
Wolni! Nie będzie już ziemi naszej deptać obcy żołdak. Nie będzie już żandarm czeski bezkarnie gwałcił naszych praw. Nie będą już judasze za pieniądze czeskie demoralizowali naszego ludu. I nie będą już wrogowie deptać naszych świętych sztandarów.
Stańmy tedy wszyscy pod jednym czerwonym sztandarem polskiego socjalizmu, symbolizującym walki o wolność, i bądźmy zgodni. Ten nasz Czerwony Sztandar stale prowadził proletariat śląski do walk o swoje prawa i niezliczone już osiągnęliśmy pod jego wodzą zwycięstwa.
On nas i tym razem poprowadzi do zwycięstwa!
Ziemia śląska należała, należy i należeć będzie po wsze czasy do Rzeczypospolitej Polskiej!
Wytrwajmy! Niepowodzenia są chwilowe – a zwycięstwo bliskie i trwałe!
Arnold Kwietniowski
Powyższy tekst pierwotnie ukazał się w czasopiśmie „Oświata – pismo dla młodzieży robotniczego stowarzyszenia polskich robotników i robotnic »Siła« na Śląsku”, rocznik II, nr 1 (11), marzec 1920 r. Od tamtej pory nie był wznawiany, ze zbiorów Remigiusza Okraski, poprawiono pisownię wedle obecnych reguł. Stowarzyszenie „Siła” powstało w roku 1908 i zrzeszało młodzież socjalistyczną z terenu Śląska Cieszyńskiego.
Warto przeczytać także:
Arnold Kwietniowski: Oderwani od Macierzy (Polacy na Śląsku Cieszyńskim) [1921]