Odezwa przyjęta na wiecu robotników-socjalistów polskich w Piotrogrodzie 4 (17) marca 1917 r.
Do polskich robotników i żołnierzy w Rosji
Towarzysze Robotnicy i Żołnierze!
Proletariat rosyjski podjął i prowadzi walkę o obalenie rządu carskiego i zaprowadzenie Rzeczypospolitej Ludowej w Rosji.
Zwalił się kolos despotyzmu, co przez dziesiątki lat ciemiężył naród własny zarówno, jak i podległe mu obce narody, co przewodził reakcji wszecheuropejskiej, co z całą gotowością pomagał wszystkim ciemięzcom Europy w tłumieniu ruchów wyzwoleńczych ludów.
Przez dziesiątki lat prowadziliście, robotnicy polscy, walkę z caratem, znacząc drogę ku wolności obfitym posiewem męki i łez waszych matek, sióstr i żon i waszą krwią serdeczną.
Szliście, Towarzysze i Towarzyszki, naprzód, wciąż i bezustannie naprzód, a drogę waszą znaczył carat szubienicami, biorąc ofiarę śmierci z braci waszych Ossowskich i Kunickich, Kasprzaków i Okrzejów.
W waszej walce byliście w kraju osamotnieni, klasy posiadające bowiem z natury interesów swoich zdobyć się mogły jedynie na konszachty i przetargi z pachołkami rządu carskiego.
I jedynymi sojusznikami waszymi w pracy mozolnej nad tworzeniem jaśniejszego jutra byli robotnicy rosyjscy, walczący ręka w rękę, ramię przy ramieniu z wami, obok proletariuszy innych narodów, przez rządy carskie ciemiężonych.
Towarzysze i Towarzyszki! Dzisiaj już żywimy nadzieję, że kraj nasz Wolność i Niepodległość zdobędzie. Pamiętajcie, że nie otrzymamy niepodległej Rzeczypospolitej Polskiej od rządów i burżuazji europejskich; pamiętajcie, że ciemięzcy własnych ludów nie mogą być wyzwolicielami; pamiętajcie, że Niepodległość polityczną kraj nasz może budować tylko na mocy własnej i współdziałaniu ludów; pamiętajcie, że jedyną prawdziwą gwarancją Niepodległości Polski Ludowej mogą być nie akty dyplomatyczne i nie decyzje kongresów, a solidarność międzynarodowa ludów.
Towarzysze i Towarzyszki! Dzisiaj winniście spełnić to, co wam dyktuje wasz obowiązek proletariacki, wasze interesy klasowe i narodowe. Winniście spełnić swój obowiązek wobec demokracji rosyjskiej, winniście ofiarować całą moc swoją i siłę, by dopomóc proletariatowi rosyjskiemu w doprowadzeniu walki tak dzielnie rozpoczętej do zwycięskiego końca, a przez to przyczynić się do zwycięstwa proletariatów wszystkich narodów. Bowiem upadek rządów carskich w Rosji podważa istnienie wszystkich rządów burżuazyjnych, jest zwiastunem zwycięstwa demokracji międzynarodowej.
Niech żyje Rosyjska Rzeczpospolita Ludowa!
Niech żyje Polska Rzeczpospolita Ludowa!
Niech żyje solidarność międzynarodowa proletariatu!
Niech żyje socjalizm!
Wiec robotników-socjalistów polskich w Petrogradzie
Petrograd, 4 marca 1917 r.
Powyższa deklaracja pierwotnie ukazała się w piśmie „Promień. Organ socjalistów polskich w Petrogradzie” nr 1(12)/1917. Jednym z redaktorów i liderów środowiska wydającego pismo był zasłużony działacz PPS, Bronisław Siwik.